Het is hier stilletjes geweest de voorbije tijd… De fut was er even uit, de goesting om te schrijven even verdwenen. Te veel ‘moeten’ schrijven, en dat werkt niet. Dit vrijgevochten vogeltje doet liefst van al haar eigen zin. We moeten al zoveel, dus waarom zou ik mezelf in mijn vrije tijd ook nog verplichtingen en deadlines opleggen?
Nee, schrijven lukt alleen als de goesting er is. Als het weer kriebelt. Als ik ‘s nachts droom van nieuwe teksten en er ‘ s ochtends niet snel genoeg aan kan beginnen. Als de wereld dan rondom mij onopgemerkt kan ontploffen omdat ik zo in gedachten verzonken ben. Dat zijn de momenten. Dan moet het gebeuren.
En daar komt dan het leuke nieuws: na een lange stilte, was ze daar plots weer: die goesting. Op de bus tussen de rijstvelden van Vietnam, mijmerend tussen de prachtige vergezichten, kwamen daar ineens de ideeën, de kriebels, de inspiratie…
Ik ga dus weer aan de slag… Niet meer met 2 artikels per week zoals ik eerder deed, maar wanneer ik goesting heb.
Nah.
Zonder moetjes, zonder deadlines.
Minder kwantiteit, meer kwaliteit.
Schrijven met goesting dus.
En wat dat precies zal geven, vind je hier binnenkort op mijn blog. Kom dus geregeld een kijkje nemen.. I ‘ll keep you posted!
en daar kijk ik al zeker naar uit….