Onweer op de Poesta

Niet dat ik een bangerik ben. Niet dat het angstzweet mij uitbreekt bij het horen van een eerste donderslag. Integendeel. Ik kan erg genieten van een verfrissend onweer in de verte na een broeierig hete dag.  Rommelende dondergeluiden op de achtergrond.   Als hongerige reuzen die ontwaken. Als het rustgevende geknor van een kudde wilde bisons. Als het dreigende gegrol van een leeuw. Tegen de horizon enkele mooi afgelijnde bliksemflitsen. Heerlijk.

Lees het volledige verhaal Hier

Selfiestress, Zelfieliefde.

Ik heb helemaal  niets tegen selfies. Ik pleit zelf ook schuldig. Zo nu en dan. Al was het maar om te voorkomen dat men betwijfelt of ik er wel bij was op vakantie, vermits ik me 90% van de tijd achter mijn fotocamera verschuil. Selfies dus. Het kan grappig zijn. Leuk. Mooi, misschien, zo nu en dan.  En soms een tikkeltje ergerlijk. Dat was het gisteren.

Lees hier het volledige verhaal!

Hongarije voor beginners. Part I

Met Hongarije als volgende verblijf hoopten we na enkele flink wisselvallige dagen, op zomerse rust op de zonnige Poesta. De Poesta of Hongaarse Laagvlakte is zoals het Wilde Westen in de USA, maar dan in Hongarije. En in het Oosten. De rit er naartoe is er eentje van grote contrasten. Van hobbelige bergweggetjes in Slowakije, veelal niet helemaal geasfalteerd, naar brede, gladde banen die zich een weg slingeren tussen enorme zonnebloemvelden. Lees hier het volledige artikel!

Over vignetperikelen, lekke Luna en tuttefrutjes

Plots valt alles in de plooi. Een lieflijk beekje kabbelt langs onze tent, voor onze caravan een mooi speeltoestelletje, sanitair dik oké. De ligzetels staan klaar. Cava uitgeschonken. Hapjes klaargezet. Jongens tevreden. Wij in vakantiemodus. Wat kan het leven eenvoudig mooi zijn. Tot ik achter me kijk….
https://lienvoets.wordpress.com/over-vignetperikelen-lekke-luna-en-tuttefrutjes/